Ah elinden yandı cennette canım
Bu ne derttir buna bir el katan yok
Hicran oku değdi döküldü kanım
Zevrakımız aşk gölüne atan yok
Geçti geçen günüm aklı karalı
Yitirmişim han bakışlı maralı
Yad avcı elinden gitti yaralı
Tezmiş dağdan dağa varıp tutan yok
Şahin pervaz edip çıktı elimden
Şöhret Zülfikarı düştü belimden
Şad gözümden aksa Fırat dilimden
Elim elmas tutsa (dolsa - dökse) alıp satan yok
Soldu mor menevşem hem bahçebarım
Baykuş tek viranda nale-yi zarım
Vücudumda üç yüz altmış damarım
Uyandı kan ağlar durup yatan yok
Sönmez Celali'nin bu aşk ateşi
Çekilmez badesi kaynamaz aşı
Mahmut gelmez elde değildir başı
Benim ile gam yükünü çeken (çatan) yok