Katip nerde kaldı kalem kan ağlar
Sözlerim süzgeçte süzüldü kaldı
Kalbim gama bağlı gözlerim çağlar
Kanlı yaş kirpikte dizildi kaldı
Ses veren de ses verirdi sesime
Coşa gelsem güvenirdi süsüme
Mızrak saldı gönlümdeki kürsüme
Boşandı zincirden çözüldü kaldı
Üç beş name yazdım selam almadı
Benimle bir saat zevke dalmadı
Kelam-ı cevherim tamam olmadı
Her biri bir yanda yazılı kaldı
Dokuz yüz altmış altı birinci kanun
On iki pazartesi olmuştur medfun
Özden kayıbettik bir darulfünun
Eseri tarihte mazili kaldı
Gönül avcın senden uzak değildir
Düşersin kurtarır tuzak değildir
Kazandığın sana rızık değildir
Çok analar yetim kuzusuz kaldı
Daha kimden sorak Paşa Balcı'yı
Terk etti Hicrani kardeş bacıyı
Yetim koydu Yahuza'yı Naci'yi
Herkes bir tarafta küsülü kaldı