Hey ağalar nasıl diyem derdimiz
Vardır zulmün sonu arşa dayandı
Ermeni İslam'ı kırdı taladı
Mazlumlar amanı arşa dayandı
Kalo'nun köyünü bastı ceng açtı
Mitralyoz tüfekle od ataş saçtı
Ana evlat attı dağ taşa kaçtı
Sabiler şivanı arşa dayandı
Mevla'nın takdiri erişti başa
Yüz çevirdi bakmaz kardaş kardaşa
Üç yüz atmış canı yaktı ataşa
Koptu Nuh tufanı arşa dayandı
Bir cenaze gördüm kan olmuş yüzü
Portlamış kenara sıçramış gözü
Üç yüz atmış canın sönmemiş közü
Yanan can dumanı arşa dayandı
Bir yiğit vurulmuş parmaklar kamış
Kaçarken kafire yolu uğramış
Kafir tutmuş tike tike doğramış
Hançer kılıç yanı arşa dayandı
Bir yiğidi vurmuş yolda koymuşlar
Can teslim etmeden deri soymuşlar
Cep-cep etmiş yanlarını oymuşlar
El cepte figanı arşa dayandı
Bir gelin gördüm ayağa kalkmış
Sandım ki canı var yüzüme bakmış
Kafir mısmar ile direğe çakmış
Mısmar çivi ünü arşa dayandı
Bir hamile kadın davranmış kaça
Ermeni eylemiş hep parça parça
Kılıç ile vurmuş bölünmüş kalça
Akan kızıl kanı arşa dayandı
Çocuğu karnından çıkarmış bakar
Can teslim etmeden süngüye takar
Bebeğin fizzahı dağ taşı yakar
Dağın taşın şanı arşa dayandı
Altı yüz altmış can battı kırıldı
Çoğu kaldı geri kalan vuruldu
Bu köyün defteri artık dürüldü
Halinin yamanı arşa dayandı
Tanrı Ermeni'ye vermiş fırsatı
Kesti kökümüzü kırdı milleti
Ruz-ı kıyamete kaldı müddeti
İntikamın günü arşa dayandı
Kahraman kan ağlar bu sesim duman
Çattı bu zamana ol ahır zaman
İslam'a yar olsun ahrette iman
Kafirler isyanı arşa dayandı