Gördüm Şüregel'in ova düzünü
Çayır çimen yeşil almış yüzünü
Ermeniler yakmış yıkmış özünü
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Elde dolu bade düşmüş dökülmüş
Yıkılmış binalar taşı sökülmüş
Kırılan kırılmış kalan çekilmiş
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Ya rab neler geldi mümin başına
Dideler garkolmuş kanlı yaşına
Sefil baykuş konmuş viran taşına
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Harabe kapılar hep karşı karşı
Kapıda dizildi mal' tuz taşı
Mevla'm kabul etme sen de bu işi
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Çok evler yıkılmış harabe hanlar
Kesilmiş kelleler dökülmüş kanlar
Hani benim mülküm' diyen sultanlar
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Mescit merek yanan insanla dolmuş
Hepsi ite kurda kuşa yem olmuş
Nice ocak sönmüş bir adı kalmış
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Çocuklar sahipsiz yoktur babası
Ağlar gezer arar bulmaz anası
Kesilmiş avara gelmez ağası
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
İslamlar'dan on köy bütün dağılmış
Nice bin can duman odda boğulmuş
Cenazeler odun gibi yığılmış
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış
Kahraman seni sağ kalmaz olaydın
Bu fani dünyaya gelmez olaydın
Şüregel'i böyle bilmez olaydın
Sahipsiz vatanlar insan kalmamış