Karşılaşmalar; iki veya daha fazla aşığın dinleyicilerin karşısında sazlı ve sözlü olarak atışmasıdır. Aşık Tarzı Şiir Geleneği'nde karşılaşmalar, çok önemli bir yere sahiptir. Aşık karşılaşmalarını ifade etmek için; müşaare, deyişme, söyleşi, atışma, bağlama ve tekellüm gibi adlar kullanılmaktadır. Aşık karşılaşmaları içerik yönünden üç grupta ele alınabilir. Birinci gruptaki karşılaşmalarda amaç; tanışmak ve sohbet etmektir. Bunlara "nazire" adı verilir. Bu türde verilen örnekler, karşılıklı övgüleri, şairlerin özel hayatı ile ilgili soru ve cevapları yahut çeşitli konulardaki bilgi, görüş ve tecrübeleri içerir. "Atışma" terimiyle karşılanabilecek ikinci grup karşılaşmalarda karşısındakini kıyasıya taşlama ve onu güç duruma düşürme durumu söz konusudur. Üçüncü grup karşılaşmalar ise, sorulan soruya doğru cevap verme yeteneğini ölçmeye yöneliktir. Her üç grupta da aşıkların gösterdikleri performansın izleyicinin hoşça vakit geçirmesini ve eğlenmesini sağladığı aşikardır.
İnsanlar, evde tarlada, yolda karşılaştıklarında yahut düğünlerde gruplar halinde veya ferdi olarak manzum sözler söyleyerek duygularını dile getirirler. Karadeniz Bölgesi'nde halk sanatçıları, kemençe eşliğinde temeli daha ziyade mani esasına dayalı olan "karşıberi" yahut "atma türkü" adı verilen türküler söyleyerek halkı eğlendirirler. Aşıklar da yaptıkları karşılaşmalarla aynı fonksiyonu yerine getirmektedirler.
Her türlü duygu ve düşünceleriniz için bize buradan ulaşabilirsiniz.