1985 yılında bir trafik kazasında ölen Ahmet Arık, Kadirli Lisesinde Edebiyat öğretmeniydi. Ölümüne tüm dostları, arkadaşları ve öğrencileri çok üzülmüştü.
Ağıt. Söyleyen: Şerife Arık ve Dudu Koç. Kaynak kişiler: Neriman Kılıç (1954), Keçiören, Ankara. Alışkınık, alışkınız; Sehil, sahil, Çukurova; Batıyım, batayım; Zatı, zaten; Mucuk, gündüz ısıran sivrisinek cinsi; Birikmek, toplanmak; Getirici, getirecek; Oturucu, oturacak; Döşeğinde oturmak, başka bir kocaya gitmemek; Oturrum, otururum; Düzücü, düzecek, dizecek; Gidek, gidelim anlamlarına gelmektedir. Öyküleriyle Ağıtlar - Ahmet Z. Özdemir, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları: 1626, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları: 213, Halk Edebiyatı Dizisi: 45, Birinci Baskı, Milli Kütüphane Basımevi, Ankara - 1994, s.400-401. Hikayesi Evren Seçkal tarafından gönderilen bu türkü 2,228 defa görüntülenmiştir. «Ahmet Arık'ın Ağıdı» isimli türküye ait söz kaydı bulunmaktadır.