Kozan (eski adı Sis) köylerinden birinde, ihtiyar bir kadının biricik oğlu, düşmanları tarafından, 40 yıl önce öldürüldüğünde, anası ve gelini bu ağıdı karşılıklı söylüyorlar.
***
Ehmed oğlum düğün gurmuş
Ben halaya çıkıcıyım
Cenazesi öyle kalabalık ki, [sanki] oğlum düğün kurmuş; ben acıdan, ne yapacağımı bilemiyorum, ortaya çıkıp halay çekeceğim.
(Gelin)
Şu Sis’in de günden yüzü
Açıldı mı top nergizi
Kak anam oğlunu getir
Künde ağladırım sizi
(Ana)
Ehmedim gelir birezden
Çıkamaz oddan firezden
Ne sen aldım ne ben aldım
Elin aldığı mırazdan
(Gelin)
Gara dutda gab’ağaçlar
Başında ötüşür guşlar
Ayan olsun garip anam
Bir oğlunu öldürmüşler
(Ana)
Efesini bana verin
Ben belime sokucuyum
Ehmed oğlum düğün gurmuş
Ben halaya çıkıcıyım
(Gelin)
Gozan’ın da üstü Bucak
Ot biçeller gucak gucak
Sana diyom garip anam
Yanar m’ola batgın ocak