İlin halk müziği, İç Anadolu Bölgesi'yle Ege Bölgesi arasında bir geçiş müziği durumundaki Afyonkarahisar, Kütahya, Denizli ve Manisa halk müziğiyle ortak özellikler gösterir. Bursa ve Balıkesir illeri halk müziğiyle de paylaştığı ortak değerler vardır. Halk müziğinde olaylara dayalı türküler dışında, türküleri belli bir ille sınırlamak güçtür ve bilimsel olarak da doğru değildir.

İlin halk müziğini besleyen, mevcut türküleri yaşatan ve yenilerinin yakılmasına sebep olan olaylar; doğum, sünnet, düğün, ölüm gibi hayatın geçiş devreleri, esnafın Yaren sohbetleri, kışın düzenlenen sıra gezmeleri, Nevruz, Hıdırellez, cirit, yazın yapılan kır eğlenceleriyle hasat-harman sonu eğlenceleridir.

Uşak'ta da bütün Türkiye'de olduğu gibi anneler bebeklerini ezgi eşliğinde ninniler söyleyerek uyuturlar. Sünnet sırasında kadınlar kendi aralarında, erkekler kendi aralarında eğlence düzenlerler. Günümüzde şehir ve ilçe merkezlerinde kadın erkek birlikte eğlenme olayı yaygınlaşmaktadır.

Oyunun ve türkülerin harman olduğu en önemli olay düğünlerdir. Nişandan itibaren türküler söylenir, halk oyunları oynanır. Gelin hamamı, kına gecesi, oturma (kına gecesi oğlan evinde güveyin arkadaşlarıyla yaptığı içkili, çalgılı eğlence), güvey giydirme (gelin, evinden çıkarılırken güvey de içkili çalgılı bir eğlenceyle bir kilim üzerine don gömlek oturtularak, bir berber tarafından giydirilir), gelin çıkarma, yan günü (düğün gecesini takip eden ilk gece yapılan içkili, çalgılı eğlence) halk oyunları, halk müziği şöleni halinde geçer.