Şivan, sesli intiraz, ağlayış, ağıttır. Farsça aslı "şiven" olan bir sözdür. Bizdeki kullanımı "şivan" şeklinde görülür. Avaz, çığlık, feryad anlamlarındadır. Bir başka anlamı ise; ölen kişinin arkasından, ölü evinde yapılan törene de "şivan" denir. Bu törende ölen kişinin eşyaları elden gezdirilerek, ölen kişiyi metheden dörtlükler söylenir, ağıtlar yakılır. Şivan kelimesi halk arasında "evine şivan düşe" şeklinde bir beddua olarak da kullanılmıştır. Bir manide şöyle yer almaktadır:

Bu dağın ardı meşe
Gün aça gölge düşe
Beni yardan edenin
Evine şivan düşe