Sabah söz verip de akşam vazgeçme
Sözünde durmayan insan olur mu
Destek ol dostuna yardımdan kaçma
El ele vermeyen insan olur mu
Karanlıktan hiç kimseye fayda yok
Aydınlansın yolun var bir ışık yak
Geçmişten ders çıkar geleceğe bak
Yarını görmeyen insan olur mu
Şu ozanlar cümle alem düşünür
Çalışmayan demir pastan aşınır
Dert bürümüş gözden yaşlar boşanır
Merhemi sürmeyen insan olur mu
Onguni der bütün kavim kardeşin
Sönmesin ocağın yansın ateşin
Zengin fakir eşin dostun yoldaşın
Halini sormayan insan olur mu