Tahtacıların derin taassuplarına rağmen onların bizi ilgilendiren gizli ayin müzikleri ve raksları hakkında bazı bilgiler edindik ve değerli ezgiler plağa alabildik.
Gizli ayinleri esnasında yaptıkları raksa Tahtacılar "Samah" diyorlar. Tahtacılardan aldığımız notlara göre Samah'ta kullanılan çalgılar saz veya kemanedir, daha çok bağlama kullanırlar. Samah raksını, iyi bilenler ve daha ziyade gençler oynarlar. Büyükçe bir odada toplanırlar. Kadınlar bir tarafta, erkekler diğer tarafta karşılıklı otururlar.
Samah havası sazcı tarafından çalınır ve okunurken kadınlardan biri kalkar; erkeklerden birine giderek "niyaz" eder, yani boynuna sarılır gibi yapar. Çift, samaha kalkar. Ortada, aralarında daima bir aralık muhafaza etmek üzere karşı karşıya raksetmeye başlarlar. Müziğe göre oynanan bu oyun bazı halay figürlerini hatırlatır. Samah müziği bizim dinlediklerimize göre en çok dokuz darplıdır (vuruşludur). Önce mutedil bir harekette çalınır ve oynanır. Kendine mahsus çok orijinal bir edası vardır. Ayinde oyuncular hiçbir zaman birbirine temas etmezler, raksta bedii olmayan hiçbir taraf, bayağı hiçbir figür yoktur. Asil, kibar ve zarif, ince bir oyundur. Samah raksları umumiyetle ağır ve hareketli olmak üzere iki kısımdan mürekkeptir. İlk kısma "Ağırlama" diyorlar. Bu kısımda erkek kollarını sağa, sola hareket ettirir. Kadın, kollarını omuz hizalarından daha yukarı kaldırmamak üzere, aynı hareketi yanlara doğru yapar. Bu esnada ayaklar da ileri, geri hareket eder. Çiftin hareketlerinin birbirine uyması lazımdır. Ağır kısmı, hareketli kısım takip eder; buna "yürütme" veya "yeldirme" diyorlar. Burada çiftler tekrar, "niyazlaşırlar" yüzleri birbirine karşı ve biraz daha yaklaşmış vaziyette birkaç metrelik bir saha içinde giderler ve yeri geldikçe dönerler. Dönüş yeri sazcı tarafından hatırlatılır. Raks bitince çiftler tekrar niyazlaşır ve yerlerine otururlar. Sonra başka çiftler raksa kalkar.
Her türlü duygu ve düşünceleriniz için bize buradan ulaşabilirsiniz.